Zwarte bessen gemalen BIO

Ribes nigrum, zwarte bessen met een aromatische geur, zijn een niet onaardige hulp voor tal van aandoeningen. Men gebruikt zowel de bessen als het blad.

Deze bekende, kleine heester groeit in het wild in de bossen bij de Maas in Frankrijk, in Elzas-Lotharingen en in een deel van België. De struiken ziet men vaak in hagen of langs het water.De zwarte bes houdt van voedzame, vochtige grond. In tuinen treft men hem, met de andere soorten aalbessen (witte, rode en rose, en kruisingen met kruisbes), vaak gecultiveerd aan.

> De bladeren van de zwarte bes verspreiden een sterke aromatische geur. Aan de onderkant zijn ze bezaaid met kleine, gele kliertjes. De bloemen verschijnen in april-mei in meestal kleine hangende trossen. De vruchten – kleine, ronde, zwarte bessen met een bijzonder aroma – beginnen in juli te rijpen.

De bessen plukt men als ze goed rijp zijn. De vruchten geven een blauwe kleur (met alkalische stoffen) of een purperviolette kleur (met tinzouten) af. Ze bevatten appelzuur, citroenzuur, invertsuiker en 2,5 % saccharose.Ze bevatten zeer veel vitamine C (197 tot 218 mg per 100 g. Bovendien is de vitamine C uit de zwarte bes bijzonder stabiel en blijft zeer goed behouden, in tegenstelling tot de vitamine C die in andere planten voorkomt.

Het was abbé Bailly, aan de Sorbonne, die aandacht op de zwarte bes vestigde en er in 1712 talloze krachten aan toeschrijft. Ze zijn vochtdrijvend, versterkend, en zijn vooral een voortreffelijk middel om ureum en urinezuur te elimineren. Ze zijn van de beste hulpmiddelen die er op basis van inheemse planten zijn tegen verzuringsimplicaties. The Lancet noemde de zwarte bes een “uitgelezen voedingsmiddel voor gezonde botten en gewichtscontrole.”

Voeg het gedroogde poeder toe aan smoothies, kruidenthees, sausen … als een uniek voedingsingrediënt.