Sap je Gezond

Het gebruik van vers geperst sap van fruit en groenten is een wonderbaar instrument ter verbetering van iemands gezondheid. Als gezondheidsbeveiliging en als therapeutisch instrument, zijn er enorme mogelijkheden die onvoldoende begrepen worden.

Duizenden mensen danken de genezing van hun ongeneeslijke ziekten aan vasten, gezonde voeding en het gebruik van sappen, rauwkost en darmsanering. Deze samen zijn de instrumenten die Dr. Walker gebruikte en waardoor hij, terugkijkend op meer dan vijftig jaar praktijk, zijn befaamde boek schreef “Nooit te oud om jonger te worden” (Become Younger).

Wat zijn sappen werkelijk? Is het mogelijk om te (over)leven met uitsluitend sappen? Is het mogelijk dat je voldoende voedingsstoffen krijgt door sappen, of lijd je na enige tijd aan tekorten?

Mensen zijn in de ban van angst voor tekorten… eiwitten, vitamines, vezels… en calcium, waar haal je die dan?

Om dit voldoende te begrijpen, is het belangrijk om te begrijpen hoe de stofwisseling in elkaar zit. De ganse spijsvertering is een vloeistoffencyclus. Vanaf de mond (speekselklieren) tot en met de dunne darm, worden lichaamssappen afgescheiden, die de voedselmassa open maken, waardoor de kostbare substanties die erin zitten, daadwerkelijk benut kunnen worden. Daarvoor scheiden de speekselklieren (in de mond) 1 1/2 liter vocht af, wordt door de maag 3 liter maagsap afgescheiden, wordt door de galblaas minstens 0,7 liter galvocht afgegeven, scheidt de pancreas (alvleesklier) minstens 0,7 liter af en wordt tenslotte door de darmklieren nog eens 3 liter vocht (darmsappen) afgescheiden en dit alles in één dag!

Al de in deze lichaamssappen opgeloste voedingsstoffen kunnen worden opgenomen. Wat niet op deze manier opgelost wordt, gaat verloren met de stoelgang. Daardoor worden de woorden van Professor Ehret waar, dat sommige mensen hun spijsvertering eerder een humusfabriek is dan een energiefabriek. We moeten niet verrast zijn dat al die mensen klagen over vermoeidheid en energiegebrek. In 90 % van de gevallen heeft het te maken met een voeding die wel het potentieel van veel energie had, maar die niet door het lichaam kan worden opgenomen en gebruikt. En als men dan het lichaam niet begrijpt en de kwantiteit en de moeilijkheidsgraad van de vertering verhoogt, door voedsel te kiezen dat veel verteringsarbeid vraagt, kan men niet verder van de waarheid zitten.